Dla mężów żon 'niepracujących'...porad kilka

Ilu. Joanna Grochocka źródło

Mężu żony pozornie niepracującej: 

                                

 Zacznij doceniać Swoją żonę

Pomóż jej odnaleźć szczęście w byciu żoną i matką. 

Praca w domu, mimo że nie dochodowa, jest niezmiernie WAŻNA, zwłaszcza dla twojego zdrowia psychicznego. 

Pomyśl, jeśli musiałbyś wracać do domu po ciężkiej pracy i sam sobie gotować, prać, sprzątać nie tylko po sobie, ale również za dzieci(czasem zwierzątka), opłacać rachunki, robić zakupy, pojechać z dziećmi do lekarza ….. Albo, co gorsza zatrudnić za swoje ciężko zarobione pieniądze obcą kobietę, która to za Ciebie zrobi(nie koniecznie uczciwie), nie mając, do kogo pyska otworzyć(rozmowa z dziećmi się nie liczy) to długo byś tak nie pociągnął.

Twoja żona często, poświęca swoje potrzeby, na korzyść domowego budżetu, bo jest w stanie zrozumieć, że ciężko pracujesz i każdy grosz jest na wagę złota tak jak czas spędzony z Tobą.
Postaw się w jej sytuacji
– czy chciałbyś siedzieć w domu 24/24,7 dni w tygodniu, robiąc to, co ona(czyt. Wykonując obowiązki domowe), słuchając płaczu, marudzenia gawiedzi ewentualnie, trucia dupy przez sąsiadkę tu dzież teściową. Spróbuj, chociaż przez godzinę posłuchać płyty z nagraniem” tato tato tato tato tato TATO……..” Uzyskasz podobny efekt – twoja żona słucha takich płyt cały dzień i to w różnym natężeniu( a o skali decybeli twoich pociech często nie masz nawet pojęcia), myślisz, że dasz radę??
- Nie wspomnę o wycieraniu smarków, kupek, sików i innych "dzieciowych" wydzielin, które jak mniemam przyprawiają cię o mdłości. Uwierz ją też, ale jest twarda. 

 Pomyśl o jej pracy w domu, jak o pracy na etacie w TWOJEJ firmie, pracownik powinien dostawać wynagrodzenie, zaplecze socjalne, ubezpieczenie zdrowotne i przede wszystkim przysługuje mu URLOP. Jeśli jesteście w normalnym związku to dla twojej żony 3 pierwsze warunki są naturalnie mniej ważne, za to ten ostatni jest obowiązkowy. Wyślij swoją żonę na przymusowy odpoczynek, chociaż raz w miesiącu(zorganizuj jej dzień bez dzieci i obowiązków) a jeśli chcesz być najlepszym pracodawcom pomyśl o dodatkowym wynagrodzeniu za nadgodziny a ręczę, że żona odpłaci ci najlepiej jak potrafi.(Uważaj -jeśli planujesz "wymówić jej umowę", może cię to wiele kosztować, "zła" żona jest bardziej pożądliwa niż modliszka.

Słuchaj uważnie, co mówi twoja żona, – jeśli w jakimś zdaniu usłyszysz, że ma dość (uwaga to alarm) – Ona SERIO ma dość i musisz się liczyć z tym, że jeśli nie zmienisz czegoś w jej codzienności ( nie odciążysz, nie dasz urlopu, czasem wystarczy wspólny wypad do kina)to ona sama tego dokona, aczkolwiek możesz się spodziewać, że nie uwzględni Ciebie w tych planach).

Nie marudź zbyt często - nie tylko ty jesteś zmęczony. Siedzenie w domu tylko pozornie nie męczy - nie jest to zmęczenie fizyczne a psychiczne, pamiętaj, że takie obciążenie może skończyć się depresją a to już poważna sprawa, dlatego czyt.: wyżej ;) i pytaj żonę jak jej minął dzień. Daj jej się wygadać, po marudzić, ponarzekać - przytakuj, przytul i pochwal, że jest dzielna. To zawsze działa na żony, ale musisz być w tej roli prawdziwy,  patrz jej w oczy(lub, jeśli wolisz rzucaj spojrzenie w jej kierunku) a nie w telewizor, jeśli wczuje się fałsz w twoim współ zrozumieniu to grozi ci lawina.
I zapamiętaj twoja żona i bez twoich wyrzutów czuje się często bezproduktywna, zagubiona, bezsilna, zdołowana, wypalona, sfrustrowana i wcale nie jest jej łatwo żyć "na twój rachunek”. ··A jeśli uważasz, że twoja żona powinna podjąć pracę, to nie rób jej aluzji, awantur nie dobijaj, tylko pomóż podjąć odpowiednie kroki. 
 Po długiej przerwie zawodowej, ewentualnie, jeśli nigdy nie pracowała- to bardzo trudne. Mimo że twoja kobieta może wydawać się super matką i żoną, która, na co dzień w idealny sposób organizuje Wam życie i dba o wszelkie szczegóły, może nie czuć się na siłach(SAMA) w tak pozornie łatwej sprawie(DLA CIEBIE) jak podjęcie pracy poza domem. 
 Ogólnie znalezienie pracy w tych czasach nie jest łatwe, a  dla kobiet, które od zawsze siedziały w domu, problem urasta do rangi niewykonalnego zadania.

Składa się na to wiele aspektów i drogi mężu nie chodzi o to, że twojej żonie "dobrze nie pracować", czy tak "jest łatwiej" lub, co gorsza w twoich oczach "ona leży i pachnie za twoją kasę".
 Nie, nie, jestem pewna, że chciałaby pracować i wyrwać się z domowych pieleszy. Jednak Twoja żona się boi. Tak po ludzku, boi się i to właśnie TY powinieneś pomóc jej przezwyciężyć jej te lęki. Zapewnić, że pomożesz w domowych obowiązkach, jeśli to możliwe idź z nią na zakupy powinna wzbogacić swoją garderobę, podsuń pomysł kosmetyczki, fryzjera (możesz o to poprosić jej przyjaciółkę, siostrę lub dobrą znajomą, jeśli nie czujesz się na siłach) twoja żona poczuje się dzięki takim zabiegom bardziej dowartościowana i możliwe, że ułatwi jej to pierwsze kroki. Zainwestuj w swoją żonę, dobrze inwestycje przynoszą lepsze zyski;)·Pomóż znaleźć jej wymarzoną pracę, porozmawiaj z nią, zapytaj, co chciałaby robić, jakie stanowisko pracy by ją satysfakcjonowało?? Podpowiedź coś. Bardzo możliwe, że z powodu długiej przerwy jej kwalifikacje są niewystarczające(, co też powoduje obawy przy podjęciu decyzji), może wspólnie znajdziecie jakiś ciekawy kurs, szkolenie, itp.??
A może wymyślicie jakiś domowy biznes, który pozwoli pogodzić jej rolę matki i żon zarabiającej? W takiej koncepcji też potrzebna jest twoja pomoc. Może nawet bardziej niż w pracy poza domem. 
Przede wszystkim, nie naciskaj i nie rób niczego na siłę i przeciw swojej żonie.
 Pamiętaj tak naprawdę masz skarb w domu, mimo, że nie zarabia - ciężko pracuje,(choć tych efektów nie widać, co ją szczególnie dobija) 

A tak na koniec mężu zrób kalkulacje, co ci się bardziej opłaca??
 Żona w domu?(Obiadki, czyste koszule i seks) Czy żona harująca?(Więcej kasy,  żarcie na telefon i jej wieczny brak czasu na dom, dzieci, Ciebie i seks) ;)